W sobotę 31 maja Ikona Matki Bożej Częstochowskiej przyjechała z Chatfield w stanie Minnesota do sanktuarium Naszej Pani z Guadalupe w La Crosse w stanie Wisconsin. Jest to miasto położone wzdłuż rzeki Missisipi i znany ośrodek uniwersytecki.
Sanktuarium to odwiedzają liczni pielgrzymi, którzy w wizerunku z Guadalupe czczą Maryję jako Patronkę obu Ameryk, Gwiazdę Nowej Ewangelizacji oraz Patronkę Dzieci Poczętych. W dzień patronalny Matki Bożej z Guadalupe 12 grudnia 2008 roku na terenie sanktuarium poświęcono pomnik pamięci dzieci nienarodzonych.
Głównym przesłaniem sanktuarium w La Crosse jest formacja ludzi świeckich. Jezuita o. John Hardon na rok przed swoją śmiercią pobłogosławił tereny pod przyszłe sanktuarium. Stało się ono siedzibą Świeckiego Apostolatu Katechetycznego, którego misją jest głoszenie nauki Kościoła katolickiego. Po objawieniach Matki Bożej na wzgórzu Tepeyac w Meksyku św. Juan Diego pomógł zbudować kaplicę, gdzie umieszczono tilmę z Jej wizerunkiem, po czym resztę swego życia poświęcił nauczaniu wiary wśród Indian. Misją San Juan Diego Guild (Gildii św. Juana Diego), która działa na terenie sanktuarium, jest formacja młodzieży. Młodzi są zachęcani do podjęcia jednego dzieła miłosierdzia wobec swoich rodziców. Proponuje się im także niezwykle prostą modlitwę do odmawiania przed snem: święty Juanie Diego, módl się za mnie. Ten krótki akt strzelisty staje się częścią ich modlitwy codziennej, a św. Juan Diego ich patronem.
Franciszkanie z Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych (tzw. franciszkanie czarni) zaspokajają duchowe i pastoralne potrzeby pielgrzymów. Zakon obecnie liczy ponad 4 tys. braci, z których 1/4 stanowią Polacy. Największy wpływ na zakon miał św. Maksymilian Maria Kolbe, który pod koniec I wojny światowej założył związany z duchowością franciszkańską ruch o nazwie „Rycerstwo Niepokalanej” oraz będący jego centralą klasztor w Niepokalanowie. Św. Maksymilian zginął śmiercią męczeńską w obozie koncentracyjnym Auschwitz, dobrowolnie ofiarowując się na śmierć głodową za towarzysza niedoli. Bracia kontynuują jego duchowe oddanie się Niepokalanej Dziewicy Maryi.
Greg Marco, który organizował wizytę Czarnej Madonny w La Crosse, razem ze swoimi współpracownikami znakomicie wszystko przygotował. Zrobili nawet specjalne drewniane podwyższenie, które idealnie pasowało do ustawienia Ikony za balaskami.
Zrządzeniem Opatrzności, pielgrzymująca Ikona przybyła do sanktuarium w wigilię święta Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. W sobotę podczas wieczornej Mszy św. ks. West porównał Arkę Przymierza z 2 Księgi Samuela ze Starego Testamentu z Błogosławioną Dziewicą Maryją z Ewangelii według św. Łukasza. Podkreślił, że starotestamentowa Arka Przymierza była potężnym znakiem obecności Boga. 
Natomiast Maryja jest Arką Nowego Przymierza i Jej Moc jest znacznie większa, gdyż stara Arka zawierała kamienne Tablice Przymierza, natomiast Maryja niesie w swoim łonie Jezusa Chrystusa, który jest Bogiem samym.
W niedzielę 1 czerwca w diecezji La Crosse obchodzono uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Ks. West wygłaszał kazania na wszystkich niedzielnych Mszach św. w języku angielskim, a raz nawet przemawiał w języku hiszpańskim. W swojej homilii mówił o złocie na Ikonie jako symbolu wieczności i nieba. Złoto lśni z szat Jezusa i Maryi. Ikona zawsze ukazuje ciało przemienione i zmartwychwstałe, które pokonało grzech i śmierć.
Każda istota ludzka jest powołana do Bożej chwały. W swojej encyklice Evangelium vitae św. Jan Paweł II pyta:
Dlaczego życie jest dobrem? (…) Życie, które Bóg daje człowiekowi, jest inne i odrębne od życia wszelkich innych stworzeń żyjących, jako że człowiek, choć jest spokrewniony z prochem ziemi (…), jest w świecie objawieniem Boga, znakiem jego obecności, śladem jego chwały (…). Człowiek zostaje obdarzony najwyższą godnością, która jest zakorzeniona w wewnętrznej więzi łączącej go ze Stwórcą: jaśnieje w nim odblask rzeczywistości samego Boga (Nr 34).
Ikona przypomina o naszym nieśmiertelnym przeznaczeniu. Chrystus wstąpił do nieba, aby przygotować dla nas miejsce, a jednocześnie pozostaje z nami poprzez Swojego Ducha Św. oraz Jego Ciało i Krew, duszę i bóstwo w świętej Eucharystii.
Ktoś zauważył ciekawe podobieństwo pomiędzy Ikoną Częstochowską a wizerunkiem z Guadalupe. Nie są one podobne do europejskich obrazów przedstawiających Maryję. Na obu wyobrażeniach Dziewica Maryja ma ciemną cerę twarzy, typową dla Metysek. W Meksyku Matkę Bożą z Guadalupe nazywa się także Morenitą z Tepeyac, od hiszpańskiego słowa moreno czyli brązowy, z powodu Jej ciemnej karnacji. Matka Boża Częstochowska często jest nazywana Czarną Madonną także z powodu ciemnego oblicza. Przypomina to o uniwersalnej naturze Kościoła powszechnego. Nasza Pani przemawia do ludzi wszystkich narodów i ras.
Wizyta Czarnej Madonny w sanktuarium Matki Bożej z Guadalupe w La Crosse jest preludium do odwiedzin w wielkim sanktuarium w Meksyku. To skojarzenie jeszcze silniej eksponuje obecność braci franciszkanów. Święty o. Maksymilian Maria Kolbe całe swoje życie powierzył Maryi. Miał on głębokie nabożeństwo do Matki Bożej Częstochowskiej, której pielgrzymująca Ikona obecnie peregrynuje przez świat w obronie życia i rodziny. Franciszkanie odegrali kluczową rolę w ewangelizacji Meksyku, przekazując wiarę katolicką całemu nowemu światu. Matka Boża z Guadalupe powstrzymała brutalne ofiary z ludzi w państwie Azteków. Oba te wizerunki Matki Bożej są ikonami. Ta w Meksyku nie jest wykonana ludzką ręką, a ta z Częstochowy zgodnie z tradycją jest napisana przez św. Łukasza Ewangelistę. Maryja jest narzędziem wybranym przez Boga, aby pokonać szatana i cywilizację śmierci. Wzywając Ją z ufnością, możemy wygrać tę wielką duchową batalię z cywilizacją śmierci.