Fanfary Jasnogórskie uroczyście i gromko pożegnały Czarną Madonnę, gdy opuszczała salę Pałacu Niederösterreich, w której odbywał się VI Światowy Kongres Modlitwy dla Życia udając się do kościoła Matki Bożej Zwycięskiej w Wiedniu. Był to wieczór 6 października – wigilia święta Matki Bożej Różańcowej.
Dzień ten – 7 października jest rocznicą bitwy morskiej pod Lepanto w 1571 roku – wielkiego zwycięstwa wojsk chrześcijańskich „Świętej Ligi”, które stanęły do walki na wezwanie papieża Piusa V do obrony chrześcijańskiej Europy zagrożonej przez przeważające siły islamskie Imperium Osmańskiego. Zwycięstwo pod Lepanto i powstrzymanie ataku islamu na Europę, jest uznawane za cud Matki Bożej dzięki modlitwie różańcowej. Ojciec Święty Pius V dzień ten ogłosił świętem Matki Bożej Zwycięskiej. Obecnie, decyzją kolejnych papieży 7 października jest obchodzony jako święto Matki Bożej Różańcowej.
Parafia Matki Bożej Zwycięskiej w Wiedniu w tym właśnie dniu, 7 października, obchodzi swój odpust. Wizytę Ikony Częstochowskiej dokładnie w tym czasie zgodnie określano jako szczególny znak miłości Matki Bożej, tym bardziej, że 7 października w tym roku przypadał w niedzielę.
Wszyscy uczestnicy Światowego Kongresu Modlitwy dla Życia towarzyszyli Ikonie Częstochowskiej do kościoła Matki Bożej Zwycięskiej, gdzie o godz. 10:30 była celebrowana uroczysta Msza św., której przewodniczył bp dr Elmar Fischer z diecezji Feldkirch, a koncelebrowało 16 kapłanów. Eucharystia ta była jednocześnie ukoronowaniem i zakończeniem kongresu. Uroczystość uświetnił śpiew parafialnego chóru oraz orkiestry. Na zakończenie ks. bp E. Fischer, razem z koncelebrującymi kapłanami oraz w jedności z wszystkimi wiernymi zebranymi na modlitwie w tym szczególnym dniu, zawierzył Matce Bożej ochronę cywilizacji życia i miłości oraz odmówił modlitwę bł. Jana Pawła II z encykliki Evangelium vitae.
Adoracja Ikony trwała do godziny 13:50, gdy po pożegnaniu Matka Boża pojechała do parafii polskiej na Rennwegu.